Siostry duchaczki
Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia jest żeńską gałęzią szpitalniczego Zakonu Ducha Świętego, ufundowanego w II poł. XII w. we Francji. Założyciel Zakonu, bł. Gwidon z Montpellier, głęboko przejęty duchem Ewangelii, pragnął przez nowo założony Zakon realizować ideał ewangelicznego miłosierdzia, świadcząc posługę najbardziej potrzebującym: ubogim, chorym, samotnym matkom, porzuconym dzieciom. Papież Innocenty III w 1198 r. zatwierdził Zakon, który wkrótce rozprzestrzenił się na terenach niemalże całej Europy. Do Polski pierwsze siostry, zwane popularnie duchaczkami, przybyły w 1220 r. Siostry całe swe życie poświęcają Bogu przez śluby zakonne; realizują ideał Założyciela, prowadząc dzieła apostolsko-dobroczynne: przedszkola, placówki opiekuńczo-wychowawcze, posługując w szpitalach, domach opieki, w Domach Samotnej Matki, a także jako katechetki. Swą działalność rozwijają aktualnie w kilku krajach europejskich: w Polsce, we Włoszech, we Francji, Hiszpanii, na Ukrainie, a także na misjach w Afryce. Zgromadzenie czci szczególnie Ducha Przenajświętszego. Maryja Niepokalana Oblubienica Ducha Świętego jest dla sióstr wzorem uległości Duchowi Świętemu w życiu wewnętrznym i w wypełnianiu posłannictwa. Świadcząc bliźnim w czynach miłosierdzia miłość Bożą, siostry starają się w każdym cierpiącym człowieku dostrzegać Najświętsze Oblicze Umęczonego Zbawiciela.
Strona domowa: http://kanoniczki.pl/
Jabber/GTalk: https://plus.google.com/115255762157421084820/posts
Wpisy Siostry duchaczki
Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!
Cze 17th
XI Niedziela Zwykła
Jezus widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! (Mt 9, 36 – 10, 8)
- A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. A jakie jest moje imię? Co napisano by obok niego? Co mnie charakteryzuje? Jak Pan mnie widzi?
- Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Czy to do nas? Jak dziś uzdrowić chorego? I co można nazwać chorobą? Jak przywrócić do życia umarłych? Jak pomóc wrócić człowiekowi do wspólnoty? Jak przywrócić sercu pokój? Czy na pewno to nie do nas?
- Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Warto po raz kolejny sobie uświadomić, że to co mamy nie jest nasze. Rozdajmy hojnie otrzymane od Pana dary.
s. Agnieszka CSS
Okazuj serce bez okazji…
Cze 10th
A gdzie jest skarb Twój? Okazuj serce bez okazji… potrafisz jeszcze?
Serce… co kryje się pod tym słowem? Co dla Ciebie oznacza to słowo?
„To najważniejsze – okaż komuś swoje serce dziś”
Weźmijcie Ducha!
Cze 4th
UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
„Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. (J 20, 19 – 23)
Sugestie do modlitwy Słowem Bożym:
- A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok – może tęsknisz za czyjąś miłością; za kimś, kto kochałby cię do szaleństwa; dla kogo byłbyś najważniejszą osobą na świecie … To właśnie tobie Jezus pokazuje dziś swoje ręce i bok: na rękach aż do krwi gwoździami wyrył twoje imię i włócznią otworzył dla ciebie swój bok, abyś nie miał wątpliwości, że nieustannie jesteś w Jego sercu… Czy spotkałeś kogoś, kto byłby bardziej szalony w miłości do ciebie?
- Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego – Duch Święty jest „duszą” Kościoła. Ciało bez duszy jest martwe… Ze szczególną determinacją zapraszaj dziś Ducha – Stworzyciela, Pocieszyciela, Ożywiciela do wszystkiego, co w tobie jest „martwe”.
s. Maria CSS
„I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym”
Cze 4th
W Uroczystość Zesłania Ducha Świętego życzymy,
by Wasze serca były pełne Jego darów i owoców.
Niech On Was prowadzi, uświęca, oczyszcza, napełnia i pociesza!
Pozwólcie Mu działać w swoim życiu!
Ja jestem z wami…
Maj 28th
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego
Jedenastu uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Mt 28, 16 – 20
- A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Czy jesteś tego świadomy? Czy dostrzegasz Bożą obecność w swojej codzienności?
s. Agnieszka CSS
… objawię mu siebie
Maj 20th
VI Niedziela wielkanocna
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie. J 14, 15 – 21
- Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. … świat przyjąć nie może… A Ty, ja? Czy jest w nas pragnienie przyjęcia Ducha Prawdy? Czy jest odwaga?
- Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie. Kiedy Pan objawi nam siebie? Gdy dostrzeże naszą miłość. Tylko miłość pozwala poznać Tego, którego miłujemy…
s. Agnieszka CSS
Niech się nie trwoży serce wasze…
Maj 14th
V Niedziela Wielkanocna
Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. J 14,1-12
- Niech się nie trwoży serce wasze… Z jakiego powodu trwoży się Twoje serce? Jakie masz lęki? Jezus chce odpowiedzieć na każdy Twój lęk! Tyle razy słyszysz: Nie bój się… nie lękaj się... a teraz nie trwóż się! Jezus mówi: Ja jestem drogą i prawdą i życiem! Czego mamy się bać, jeśli to Jezus jest na drodze naszego życia i zna całą prawdę o nas… i kocha nas! Spójrz w swoje serce!
Módl się razem ze mną Psalmem 27:
Pan światłem i zbawieniem moim:
kogóż mam się lękać?
Pan obroną mojego życia:
przed kim mam się trwożyć?
Gdy na mnie nastają złośliwi,
by zjeść moje ciało,
wtenczas oni, wrogowie moi i nieprzyjaciele,
chwieją się i padają.
Chociażby stanął naprzeciw mnie obóz,
moje serce bać się nie będzie;
choćby wybuchła przeciw mnie wojna,
nawet wtedy będę pełen ufności.
O jedno proszę Pana,
tego poszukuję:
bym w domu Pańskim przebywał
po wszystkie dni mego życia,
abym zażywał łaskawości Pana,
stale się radował Jego świątynią.
Albowiem On przechowa mnie w swym namiocie
w dniu nieszczęścia,
ukryje mnie w głębi swego przybytku,
wydźwignie mnie na skałę.
Już teraz głowa moja się podnosi
nad nieprzyjaciół, co wokół mnie stoją.
Złożę w Jego przybytku
ofiary radości,
zaśpiewam i zagram Panu.
Usłysz, Panie, głos mój – wołam:
zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mnie!
O Tobie mówi moje serce: «Szukaj Jego oblicza!»
Szukam, o Panie, Twojego oblicza;
swego oblicza nie zakrywaj przede mną,
nie odpędzaj z gniewem swojego sługi!
Ty jesteś moją pomocą,
więc mnie nie odrzucaj i nie opuszczaj mnie,
Boże, moje Zbawienie!
Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka,
to jednak Pan mnie przygarnie.
Panie, naucz mnie Twojej drogi,
prowadź mnie ścieżką prostą,
ze względu na mych wrogów!
Nie wydawaj mnie na łaskę moich nieprzyjaciół,
bo przeciw mnie powstali kłamliwi świadkowie
i ci, którzy dyszą gwałtem.
Wierzę, iż będę oglądał dobra Pańskie
w ziemi żyjących.
Ufaj Panu, bądź mężny,
niech się twe serce umocni, ufaj Panu!
s. Pia CSS
Trwam – szóste słowo
Maj 13th
Każdy dzień różni się od poprzedniego… różnią się też nasze emocje, myśli… ale są rzeczy tak ważne, że powinny być niezmienne. TRWAĆ… trwać w tym co dobre, wartościowe… trwać w podjętych postanowieniach, decyzjach… trwać w miłości…
W dzisiejszym tak zmiennym i szybkim świecie, trwanie może wydawać się wprost niemożliwe. Czy jestem w gronie ludzi, którzy trwają? Trwają na modlitwie, w dobrym, w miłości… trwają w postanowieniu pójścia za Jezusem?
s. Pia CSS
Pragnę – piąte słowo
Maj 12th
Kiedy słyszę słowo PRAGNĘ, oczami serca widzę Jezusa na krzyżu. W tym momencie moje pragnienia stają się mniej ważne…
Każdy człowiek ma wiele pragnień… jak ta woda rozpryskująca się na skale na pojedyncze krople… tysiące pragnień! Pragniemy szczęścia, zdrowia, przyjaciół… pragniemy miłości… pragniemy sławy, władzy… pragniemy… Co pojawia się w Twoim sercu kiedy mówisz: pragnę… Czego pragniesz?
Pomimo tak wielkiej liczby pragnień w Twoim życiu, jedno powinno być zawsze obecne: Pragnę kochać Jezusa! To odpowiedź na PRAGNĘ, które Jezus wypowiedział na krzyżu! Odpowiesz?
Czy pragniesz kochać Jezusa?
s. Pia CSS
Zawierzam – czwarte słowo
Maj 11th
Niezależnie od tego co usłyszę, niezależnie od tego jak mnie Pan poprowadzi: ja ZAWIERZAM Mu siebie, swoje życie i każdy dzień.
Zawierzyć – to znaczy oddać! Jak bardzo ufasz Bogu, jak bardzo Go kochasz? Ile potrafisz Mu oddać? Czy wsiadłabyś do tej łódki nie umiejąc pływać? Czy potrafiłabyś wejść do niej bez niczego, czy raczej potrzebujesz się zabezpieczyć, mieć kontrolę? Dzisiejszy człowiek chciałby mieć nad wszystkim kontrolę… ale człowiek idący za Jezusem nie boi się oddać tą kontrolę Jemu! Człowiek idący za Jezusem zawierza Mu wszystko i mówi: Jezu, ufam Tobie!
s. Pia CSS
Słucham – trzecie słowo
Maj 10th
Czy można samemu sobie zamknąć uszy? Czy można słyszeć sercem? Na oba te pytania nasuwa się twierdząca odpowiedź. Czy chcę słyszeć? Tu też nasuwa się twierdząca odpowiedź. Lecz… znamy to powiedzenie: Słyszysz co chcesz słyszeć!
Co chcę słyszeć, a czego nie chcę słyszeć? Może nie chcę słyszeć słów: Pójdź za Mną? A może nie chcę słyszeć słów, że Bóg mnie kocha? A może…
Co słyszysz w swoim sercu? Wycisz się… i zacznij słuchać!
s. Pia CSS
Ufam – drugie słowo
Maj 9th
Czy istnieje miłość bez ZAUFANIA? Bóg mi ufa – stąd wolna wola. A czy ja ufam Bogu? Czy wierzę, że Jego plan wobec mnie jest planem miłości? Trzeba naprawdę ufać, aby pozwolić się poprowadzić, aby przyjąć to co dostaję! W Warszawie jest „Niewidzialna Wystawa” – tam wchodzi się w przenikającą ciemność i idzie za głosem osoby niewidomej. On tą ciemność zna, wie jak się w niej poruszać, ale każda osoba widząc chcą przejść przez tą wystawę musi zaufać. Czy jestem w stanie tak zaufać Bogu, by iść nawet jeśli nie widzę co będzie jak zrobię następny krok?
s. Pia CSS
Kocham – pierwsze słowo
Maj 8th
Wszystko zaczyna się od MIŁOŚCI! Najpierw miłość Boga do mnie, potem moja odpowiedź. Jestem kochana/y i kocham! Tak zaczyna się każde powołanie, czyli każda historia miłości. Powołanie do małżeństwa, powołanie do życia samotnego, powołanie do kapłaństwa i życia konsekrowanego – to historie miłości Boga do człowieka i człowieka do Boga! Jeśli chcesz rozeznać swoje powołanie, uświadom sobie jak bardzo jesteś kochana/y przez Boga! I zapytaj o swoją miłość do Niego! Tylko wybierając drogę przygotowaną nam przez Miłość i wybierając drogę z miłości można być szczęśliwym!
s. Pia CSS
głos Jego znają. …
Maj 7th
IV Niedziela Wielkanocna
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych. Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił. Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby /owce/ miały życie i miały je w obfitości. (J 10,1-10)
- …owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają… Dzisiaj rozpoczyna się Tydzień Modlitw o Powołania! Niezależnie od tego do czego Pan mnie i Ciebie powołuje, aby to rozeznać muszę znać Jego głos. Jezus mówi: Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych…. a jakże często dzisiejszy świat idzie za obcym? Jak często ja i Ty idziemy za obcym? Czyj głos znam? Czyjego głosu słucham? Za czyim głosem chcę iść?
s. Pia CSS
Pan mówi do mnie
Maj 1st
W Kościele trwa Tydzień Biblijny. Każdy z nas ma doświadczenie, jak Słowo Boże dotyka, przemienia, uzdrawia i prowadzi. Czasami ten dotyk Słowa będzie na Eucharystii, innym razem może podczas osobistego czytania Biblii, albo dostaniemy je na karteczce z życzeniami lub zobaczymy gdzieś na plakacie… Pan chce do nas mówić!
I mnie dotyka Słowo, wiele razy to właśnie Słowo Boże wskazywało mi kierunek i uzdrawiało mnie. Tak wczoraj zrodziło się we mnie pragnienie, by ten tydzień stał się tygodniem świadectw, że my chrześcijanie żyjemy Słowem Bożym… spotykamy się z Nim, pozwalamy by Ono nas przenikało.
Nie bądźmy obojętni, dzielmy się Słowem! Przecież „„Nie możemy milczeć o tym, co widzieliśmy i usłyszeliśmy”!
Niech ten blog będzie miejscem DZIELENIA SIĘ SŁOWEM BOŻYM!
Zastanów się, który fragment Pisma Świętego, które słowo, zdanie… są dla Ciebie szczególne, dotknęły Cię, coś w Tobie zmieniły… i podziel się tym! Niech KOMENTARZE będą miejscem KRĘGU BIBLIJNEGO, miejscem dzielenia się!
Pan mówi do Ciebie i do mnie…. To samo Słowo może czytać i słyszeć tysiące ludzi, ale dotknie szczególnie Ciebie… bo Pan mówi do każdego serca indywidualnie! Czy podzielisz z nami tym Słowem?
s. Pia CSS
… i poznali Go…
Kwi 29th
III Niedziela Wielkanocna
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli. Na to On rzekł do nich: O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały? I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego. Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał? W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi. Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba. Łk 24,13-35
- Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, Dokąd ty idziesz? Uczniowie oddalali się od Jerozolimy. Dlaczego? Czym dla ciebie jest Jerozolima? I zobacz, czy z niej nie uciekasz?
- Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. Czy dostrzegasz, że idzie z tobą Jezus? Czy Go poznajesz akurat na tej drodze, którą teraz idziesz?
- Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Pan pyta dziś o to ciebie. Czym żyjesz? O czym rozmawiasz? Co jest dla ciebie ważne? Co wypełnia twoje serce?
- Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. Eucharystyczny stół… Rozpoznaj tam Pana.
s. Agnieszka CSS
Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych…
Kwi 23rd
II Niedziela Wielkanocna, czyli Miłosierdzia Bożego
Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, Jezus wszedł, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego. (J 20,19-31)
- A po ośmiu dniach… Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce… Dziś ósmy dzień od Zmartwychwstania Jezusa! Jaka jest moja wiara? Jezus przychodzi do mnie, przychodzi kiedy jestem we wspólnocie Kościoła, przychodzi przez świadectwa moich współbraci i współsióstr w wierze i przychodzi do mnie osobiście podczas Eucharystii! Mówi do mojego serca: Pokój z Tobą! … i dotyka mnie, pozwala dotknąć Siebie! Jaka jest moja wiara? Jeśli tylko zapragnę spotkać się z Jezusem to już otworzę Mu drzwi do mojego serca! Przyjdzie mimo, że wydaje się iż drzwi są zamknięte… przyjdzie. Lecz trzeba wciąż pamiętać, że są dni kiedy wydaje się, że Bóg jest daleko… nie czujemy Go… i wtedy mówi do nas Jezus: Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. Zaufaj i Ty i wyznaj: Pan mój i Bóg mój!
s. Pia CSS
Oto Król twój przychodzi do ciebie…
Kwi 9th
Niedziela Palmowa- Niedziela Męki Pańskiej
Gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górze Oliwnej, wtedy Jezus posłał swoich uczniów i rzekł im: „Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie oślicę uwiązaną i źrebię z nią. Odwiążcie je i przyprowadźcie do Mnie. A gdyby wam kto co mówił, powiecie: Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści”. Stało się to, żeby się spełniło słowo proroka: Powiedzcie Córze Syjońskiej: Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny, siedzący na osiołku, źrebięciu oślicy. Uczniowie poszli i uczynili, jak im Jezus polecił. Przyprowadzili oślicę i źrebię i położyli na nie swe płaszcze, a On usiadł na nich. A ogromny tłum słał swe płaszcze na drodze, inni obcinali gałązki z drzew i ścielili na drodze. A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno: „Hosanna Synowi Dawida. Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach”. Gdy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto, i pytano: „Kto to jest?” A tłumy odpowiadały: „To jest prorok Jezus z Nazaretu w Galilei”. Mt 21, 1- 11
- Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny, siedzący na osiołku, źrebięciu oślicy. Król twój… Czy widzisz w Chrystusie swojego Króla? … przychodzi do ciebie… Usłysz to. Zobacz, jak się zbliża. Przyjrzyj się jak wygląda? … łagodny… Nie krzyczy, nie przerywa okrzyków tłumu, nie wyjaśnia, milczy. Wypełnia się Pismo – Nie będzie wołał ni podnosił głosu...; … siedzący na osiołku… Ile w tym pokory… Czy przyjmiesz Go takiego? Czy oddasz Mu pokłon?
s. Agnieszka CSS
Wyjdź na zewnątrz!
Kwi 1st
5 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU A
Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty. Maria zaś była tą, która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła Jego nogi. Jej to brat Łazarz chorował. Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: «Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz». Jezus usłyszawszy to rzekł: «Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą». A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza. Mimo jednak że słyszał o jego chorobie, zatrzymał się przez dwa dni w miejscu pobytu. Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: «Chodźmy znów do Judei!» (…). Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu. Marta rzekła do Jezusa: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga». Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie». Rzekła Marta do Niego: «Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym». Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?» Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja mocno wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat». Gdy to powiedziała, odeszła i przywołała po kryjomu swoją siostrę, mówiąc: «Nauczyciel jest i woła cię». Skoro zaś tamta to usłyszała, wstała szybko i udała się do Niego. Jezus zaś nie przybył jeszcze do wsi, lecz był wciąż w tym miejscu, gdzie Marta wyszła Mu na spotkanie. Żydzi, którzy byli z nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, udali się za nią, przekonani, że idzie do grobu, aby tam płakać. A gdy Maria przyszła do miejsca, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go upadła Mu do nóg i rzekła do Niego: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł». Gdy więc Jezus ujrzał jak płakała ona i Żydzi, którzy razem z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: «Gdzieście go położyli?» Odpowiedzieli Mu: «Panie, chodź i zobacz!». Jezus zapłakał. A Żydzi rzekli: «Oto jak go miłował!» Niektórzy z nich powiedzieli: «Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?» A Jezus ponownie, okazując głębokie wzruszenie, przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień. Jezus rzekł: «Usuńcie kamień!» Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: «Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie». Jezus rzekł do niej: «Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?» Usunięto więc kamień. Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał. Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem, aby uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał». To powiedziawszy zawołał donośnym głosem: «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: «Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić!». Wielu więc spośród Żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego” (J 11, 1-45).
Sugestie do modlitwy Słowem Bożym:
- Siostry zatem posłały do Niego wiadomość: «Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz» – czy jest ktoś w twoim otoczeniu, o kim w ten sposób chciałbyś powiedzieć Jezusowi? A może to jesteś ty sam?…
- Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej… – przywołaj przed Jezusem to, co „umarło” w twoim życiu, w twoim sercu … co może już cuchnie, nad czym wylałeś morze łez, co do czego nie ma już żadnej ludzkiej nadziei… usłysz te słowa Jezusa jako skierowane do ciebie, jako obietnicę czegoś nowego, lepszego… Bo jeśli Pan nam coś zabiera, to tylko po to, aby dać coś piękniejszego…
- Jezus zapłakał. A Żydzi rzekli: «Oto jak go miłował!» – czy doświadczyłeś Jezusa, który płacze razem z tobą? Płakać „z kimś” to zupełnie coś innego niż płakać „nad kimś”… Jezus „płacze z tobą”… Jakie uczucia budzi w tobie ta prawda? Wypowiedz je przed Jezusem…
- «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» – w jakim cierpieniu, porażce, rozczarowaniu, uprzedzeniu, kompleksie zamknąłeś się jak w grobie? … w miejsce „Łazarzu” wstaw swoje imię… i usłysz słowa Jezusa jako skierowane do ciebie… co dla ciebie dziś oznacza Jezusowe wezwanie: „…wyjdź na zewnątrz”? Porozmawiaj z Nim o tym szczerze…
s. Maria CSS
